Islak sokaklar mevsimindeyiz artik
Bu kalabalik sehre hüzün yagar
Bu zamanlar yalnizlik yagar caddelerine
Darma dagin saçlar
Islanmis yüzler hep yere bakar
Kahveleri bile dert yüklenir
Çaylari bile daha demli
Unutulan sevgililer hatirlanir
Veya sevgililer unutulmaya çalisilir
Bu mevsimde vitrinleri az sulu raki gibidir
Bu şehrin her adimi yalnizliga atilir
Yinede hizli atilir adimlar
Kosulur bu sokaklarda
Herkes kendi türküsünü söyler
Yüzünü burusturarak
Herkes kendi hikayesini en acikli sanir
Dün gece bir aski gömdüm derine
Dün gece sensiz öldüm
Gözlerimi kapattim uyumadan
Düsümde seni gördüm
Dün gece bir aski gömdüm derine
Dün gece sensiz öldüm
Gözlerimi kapattim uyumadan
Düsümde seni gördüm Sensiz olan bu sehir istemem asksiz olsun
Sensiz olan bu ask istemem bensiz olsun
Sensiz olan bu sehir istemem asksiz olsun
Sensiz olan bu ask istemem bensiz olsun
